Współpraca lekarza podstawowej opieki zdrowotnej i lekarza specjalisty w diagnozie i opiece nad pacjentem z otępieniem

wsolpraca_lekarza.jpg

Pacjenci z otępieniem stanowią coraz liczniejszą grupę w gabinetach lekarskich.

Proces diagnostyczny chorób neurodegeneracyjnych jest złożony, trudny, czasochłonny i kosztowny oraz wymaga współpracy wielu specjalistów. Lekarz podstawowej opieki zdrowotnej (POZ) jest pierwszym i zarazem jednym z najważniejszych ogniw w procesie diagnozy i dalszej opieki nad pacjentami z otępieniem. Odpowiednia wiedza, umiejętność korzystania z wytycznych i narzędzi diagnostycznych przez lekarzy specjalistów, do których kieruje pacjentów lekarz POZ, ułatwia i przyspiesza ten proces oraz zapobiega popełnianiu błędów. Nieoceniony efekt w postaci odpowiednio wczesnego włączenia właściwego leczenia w znaczny sposób wydłuża samodzielność pacjenta, odciążając opiekuna i system społeczny. 

Najważniejszą rolą lekarza POZ jest wstępna weryfikacja skarg na zaburzenia pamięci, które zgłasza pacjent lub jego rodzina. W gabinecie lekarza POZ można dokonać selekcji pacjentów, którzy wymagają diagnostyki w kierunku chorób  neurozwyrodnieniowych [1-4].

Przeczytaj także